2008

… waren er 2 cd’s die in het lijstje favorieten aller tijden komen. De eerste werd gemaakt door Elbow (Seldom Seen Kid) en de andere door de Kings of Leon (Only By The Night).

Humo beschrijft de CD van Elbow op haar site : “Elbow maakt het potentiële kopers niet makkelijk. Wie hun nieuwe cd wil voorproeven via de luisterpaal (in een platenzaak of bijvoorbeeld op de VPRO-site), moet over enig doorzettingsvermogen beschikken: bij de eerste beluistering is openingssong ‘Starlings’ met z’n avant-gardistische gitaarintro namelijk een bijzonder taaie brok.
Maar wie afhaakt, mist één van de mooiste popplaten van het jaar.
Op ‘The Seldom Seen Kid’ rekent zanger en tekstschrijver Guy Garvey af met demonen die hem al lang kwelden, maar acuut de kop opstaken na het schielijk overlijden van zijn goede vriend, musicien maudit Bryan Glancy: een overdaad aan roesmiddelen (‘Some Riot’) bijvoorbeeld, of een gebroken hart waarvan de stukken zich node laten lijmen (‘The Bones of You’).
Maar ‘t is niet alleen misère wat de klok slaat. In ‘The Fix’, een hilarisch duet met Richard Hawley, proberen twee hustlers een paardenrace te fiksen. In het mijmerende ‘Mirrorball’ gloort voorwaar een nieuwe liefde, en in het geile ‘An Audience with the Pope’ wordt die al meteen driftig geconsumeerd (‘And the things that she’s asked me to do would see a senior saint forgetting his name’). En wie heimwee heeft naar Talk Talk krijgt met ‘Weather to Fly’ méér dan balsem op de wonde.
Opvallend, een paar songs steunen op blues. De organisatoren van BRBF in Peer hoeven nochtans niet naar de telefoon te rennen: het bluesy basismateriaal wordt grondig herkneed tot groovy grandeur (‘Grounds for Divorce’) of walsende weemoed (‘The Loneliness of a Tower Crane Driver’). ‘The Bones of You’ en ‘One Day Like This’ leveren nogmaals het bewijs dat tegenwoordig niemand beter dan Elbow een koor in een popsong integreert. En als deze heren violen en cello’s laten aanrukken (‘Friend of Ours’), dan is het resultaat géén liedje waar strijkers op geplakt zijn, maar een volmaakte symbiose.
Elbows vierde is van een zelden gehoorde schoonheid. Here’s to you, kid.

Voor de Kings of Leon reserveren ze de volgende complimenten : ” ‘Hitsensatie Kings Of Leon verovert Vlaanderen’, zo lezen wij hier zojuist op de populaire website zangtalent.be (‘alle Vlaamse artiesten binnen klikbereik!’). Het blijft wennen: vijf jaar geleden nog waren de Kings een stelletje okselmeurende drop-outs die wat aanrommelden in de alternatieve marge (‘het zuidelijke antwoord op The Strokes’); nu zijn ze plots een ‘hitsensatie’ en wordt hun nieuwe single ‘Sex on Fire’ zelfs op Q Music grijsgedraaid. Op Q Music!
Het moge duidelijk zijn: de big times zijn gearriveerd voor de familie Followill uit Nashville, Tennessee. En neemt u het van ons aan: het zullen de komende maanden alleen nog maar bigger times worden. Want de stadionvriendelijke trend die al op voorganger ‘Because of the Times’ werd ingezet (‘On Call’!, ‘Fans’!) wordt op ‘Only by the Night’ doorgetrokken tot pieken die zelfs archetypische arenarocker Peter ‘Ik leef nog!’ Frampton in zijn tijd niet bereikte. Elf songs tellen wij op ‘Only by the Night’, en geen één die níét tot luidkeels meebrullen dan wel geëmotioneerd aanstekerzwaaien in een stampvol Vorst Nationaal noopt.
Het omineuze ‘Closer’ zet gelijk de toon: het inktzwarte uitspansel licht oogverblindend op, uit het zilte nat komt een rotzak van een storm opgebubbeld, en de koperen ploert schroeit hele lappen vel van de tors van zanger Caleb. Net zo bigger than life klinken ’17’, waarin een kerkklok aanhoudend van je bimbambom gaat, en ‘Notion’, een soortement Pearl Jam op steroïden. En wat te denken van ‘Manhattan’, waarin gitarist Matthew Edgier klinkt dan The Edge zelf en Caleb een voortreffelijke Bono-met-pijnlijke-aambeien neerzet.
Maar de Grote Prijs Bryan Adams gaat naar de lap juichend bombast genaamd ‘Use Somebody’ (dat – geheel terzijde – onlangs nog een prachtige glimlach ontlokte aan de al even prachtige Carla Bruni in ‘Later… with Jools Holland’). Je hóórt de Kings denken: ‘Hoe kunnen we het héle Grote Handboek der Stadionrock in één song proppen en toch niet finaal uit de bocht gaan?’ Toeters? Check! Bellen? Oké! Pompeus achtergrondkoortje? Komt voor mekaar! Even inhouden, zodat we daarna met nóg meer volume kunnen hervatten? Doen we! Kort instrumentaal intermezzo, zodat de zanger even kan polsen of ook de achterste rijen helemaal happy zijn? We gaan ervoor!
Waarom, zo horen wij u reeds met luider stemme in ons oor toeteren, hebben wij dan drieëneenhalve ster veil voor ‘Only by the Night’? Simpel: omdat het van opener ‘Closer’ tot afsluitende klaagzang ‘Cold Desert’ (‘Jesus don’t love me / no one ever carried my load’) allemaal even onweerstaanbaar is als, euh, twee dingen die volslagen onweerstaanbaar zijn. Omdat ‘I Want You’ (…’show me the way’, hadden we er bijna aan toegevoegd) bewijst dat de Kings het ook zónder bombast kunnen. Omdat het zwakke ‘Frontier City’ – gehoord tijdens een luistersessie in Parijs – wijselijk van de definitieve plaat is geweerd. En laten we het nu maar gewoon toegeven ook: omdat we, heel diep vanbinnen, wel van een streepje stadionrock kunnen genieten. Een stréépje.
Zullen we Kings of Leon vanaf heden dan maar ‘het zuidelijke antwoord op U2’ noemen? We kunnen alleen maar hopen dat Caleb Followill geen Bono-allures krijgt, en dol wordt op de geur van z’n eigen veesten”.

Maar er waren nog meer briljantjes in 2008. Amos Lee schreef ‘Kid’, The Black Keys ‘I Got Mine’ en Pete Murray ‘Silver Cloud’. Adele kwam in 2008 met haar debuutalbum ’19’ vanuit het niets en Stephany McKay kan tippen aan grootheden als Alicia Keys of India Arie. En opeens was daar Joe Jackson weer met een CD en een openingsnummer dat alle goede tijden van 1982 (Night and Day) weer laat herleven. Kan ie live wel nog zo hoog zingen vraag ik me af.

Het lijstje was als volgt:

CD 1
101. Elbow – Mirrorball
102. Duffy – Mercy
103. Leaf – New Song
104. Jack Johnson – If I Had Eyes
105. Sara Bareilles – Vegas
106. Sabrina Stark – Foolish
107. Stephanie Mckay – Money
108. Lizz Wright – My Heart
109. Aimee Mann – 31 Today
110. Gabrielle Cilmi – Cigarettes and Lies
111. Ray Lamontagne – I Still Care For You
112. Jason Mraz – Love For A Child
113. Novastar – Making Waves
114. Adele – Cold Shoulder
115. Jamie Lidell – Little Bit Of Feel Good
116. Joan As A Police Woman – Holiday
117. Amos Lee – Kid
118. Pete Murray – Silver Cloud
119. Elbow – Weather To Fly

CD 2
201. Kings of Leon – Crawl
202. The Black Keys – I Got Mine
203. Raconteurs – Top yourself
204. Counting Crows – Sundays
205. The Killers – I Can’t Stay
206. Gavin Degraw – Medicate The Kids
207. Fleet Foxes – Quiet Houses
208. The Black Crowes – Evergreen
209. dEUS – Oh Your God
210. Kaiser Chiefs – Can’t Say What I Mean
211. Shawn Mullins – Homeless Joe
212. Joe Jackson – Invisible Man
213. The Last Shadow Puppets – My Mistakes Were Made For You
214. Snow Patrol – Lifeboats
215. Coldplay – 42
216. John Cougar Mellencamp – John Cockers
217. Woven Hand – Kingdom of ice
218. The Kooks – Stormy Weather
219. Paul Weller – Invisible
220. Kings Of Leon – Manhattan

Eerst de helden op video :