2013

Ik ben normaal niet zo van de gebaande paden maar dit jaar is er een artiest waarvan, volgens mij, elk nummer wat ie heeft gemaakt of waaraan ie heeft meegewerkt een hit is geworden: Pharell Williams. En hij bracht ook nog eens iets terug. Disco! Bij het horen van de eerste klanken van Get Lucky (een samenwerking tussen Pharell en Daft Punk) voel je meteen de tijden van Bee Gees, Tramps, Kool & The Gang weer helemaal terug komen. En bij het horen van Happy (uit Dispicable Me 2) word ik meteen ook Heppie! 2013 is voor Pharell.

Er was nog een artiest die vanaf het eerste moment een onuitwisbare indruk op mij heeft gemaakt. Michael Prins. De beste singersongwriter uit Nederland van dit jaar. Mijn favorieten bij talentenshows winnen nooit en eerlijk toegegeven had ik niet verwacht dat Giel Beelen Michael zou kiezen maar het wonder geschiedde en zijn eerste indurk was en bleef onuitwisbaar. Zijn laatste vertolking van Close To You als toegift in de finale was een enorm kippenvelmoment.

Daft Punk ft. Pharell – Get Lucky

Michael Prins _ Close to You (toegift tv uitzending)

Wat er verder opviel dit jaar “: Jonathan Wilson, geboren in Forest City, North Carolina op 30 December 1974, heeft dit jaar zijn tweede cd uitgebracht : Fanfare.
Fanfare bevat gastbijdragen van onder andere Jackson Browne, Graham Nash en David Crosby. De invloeden van deze artiesten en bijvoorbeeld Neil Young of Pink Floyd zijn zeker goed te horen. En net zoals zijn 1ste langspeler (Gentle Spirit) stopt deze plaat ook pas na een kleine twee uur. Er zijn op You Tube mooie live registraties van Jonathan Wilson te vinden. Voor deze post van mij alleen een muzikale bijdrage.

Trixie Whitley geboren op 24 juni 1987 in Gent verhuisd na 1 jaar met vader Chris naar New York. Ze reisde met vader mee naar platenstudio’s en concertzalen. Op haar 10de begon ze op drums. Op haar 14de treedt ze op met het dansensemble “Les Ballets C de la B.” In 2005 neemt ze haar eerste EP op (Strong Blood) en gaat vervolgens werken met beroemde artiesten en producers zoals Robert Plant en Daniel Lanois. Begin 2013 verschijnt “Fourth Corner” en volgt een tour in Europa en zie ik haar in de Effenaar. Ze geeft tijdens concerten alles en ondanks de gemoedelijke en onrustige sfeer krijgt ze de zaal toch nog heel stil bij de ingetogen nummers. Zeker bij “Breathe You In My Dreams”

Natuurlijk ook nog twee gouwe ouwe die in 2013 nog een nieuwe CD uitbrachten. Eels, Tired Pony en I Am Kloot. Niet heel erg vernieuwend maar gewoon goed.

Tenslotte voor mijn dochters die weer een jaartje verder zijn in het ontwikkelen van een eigen smaak: op alle basisscholen bekend: Het bekertjes lied (en overal op klappen …)

De lijst van 2013 bestaat uit drie delen :

Side 1.
01. Daft Punk feat. Pharrell Williams – Get Lucky
02. Allen Stone – Unaware
03. The Civil Wars – Eavesdrop
04. Douwe Bob – I Smoke And I Drink
05. Hem – Tourniquet
06. Valerie June – You Can’t Be Told
07. Tom Odell – Another Love
08. Amy Speace – How To Sleep In A Stormy Boat
09. Iron And Wine – Low Light Buddy Of Mine
10. Janelle Monae – Victory
11. Agnes Obel – Dorian
12. Alela Diane – About Farewell
13. Giovanca – How Does It Feel
14. Thomas Dybdahl – Soulsister
15. Amos Lee – Lowdown Life
16. Laura Marling – I Was An Eagle
17. Gregory Porter – Water Under Bridges
18. Eels – On The Ropes
19. Pharrell Williams – Happy

Side 2.
01. Daniël Lohues – Ik Haal Mij ‘n Hond Op
02. Chaim- Honey And I
03. Sun Kil Moon – Among the Leaves
04. Royal Parks – She
05. Devendra Banhart – Daniel
06. Daughter – Still
07. Trixie Whitley – Breathe You In My Dreams
08. Sarah Blasko – Fool
09. Laura Jansen – Light Hits The Room
10. Hollis Brown – Down On Your Luck
11. Tired Pony – Carve Our Names
12. Douwe Bob – I Smoke And I Drink
13. Jason Lisbell – Elephant
14. Stevie Ann – House Of Cards
15. Atoms For Peace – Stuck Together Pieces
16. John Mayer – Waitin’ on the Day
17. Jonathan Wilson – Cecil Taylor
18. Israel Nash Gripka – Who In Time
19. Matt Simons – I Will Follow You Into The Dark
20. Michael Prins – Rivertown Fairytales

Side 3.
01. Gary Clark Jr. – When My Train Pulls In
02. Mark Lanegan – Pentacostal
03. Turin Brakes – Dear Dad
04. Biffy Clyro – Sounds Like Balloons
05. Kashmir – Peace In The Heart
06. Kings of Leon – Family Tree
07. Kurt Vile – Snowflakes Are Dancing
08. Motorpsycho – Barleycorn (Let it come let it be)
09. The National – Fireproof
10. North Mississippi Allstars – Snake Drive
11. Rival Sons – Keep On Swinging
12. Travis – New Shoes
13. David Bowie – (You Will) Set the World On Fire
14. Stereophonics – In A Moment
15. I Am Kloot- These Days Are Mine
16. Steven Wilson- Drive Home

2012

Van een muziekant uit Volendam verwacht ik niets anders dan makkelijk meezingbare Nederlandstalige volksmuziek. Case Mayfield bewijst dat het ook anders kan. In 2012 bracht hij zijn debuutalbum uit: The Many Colored Beasts. Met 10, opgenomen in tien dagen en uitgebracht op 10 oktober, heeft hij zelfs een tweede album afgeleverd in 2012. Een ongekende productiviteit met nummers voor bijna ieders wat wils : rauw, zoet, ruig, gevoelig. Zeker een talent en misschien op termijn een echte ster.

‘I wanna be a Rainbow, so I can pick any color I like’

(Helaas is de video op YouTube niet meer beschikbaar)

2012 was verder voor mij het jaar van de oude rotten ‘live’ zien spelen. Twee artiesten heb ik dit jaar van mijn ‘bucket list’ kunnen halen.
Als eerste sir Paul McCartney (24 maart Ahoy). Gelukkig geen stadionconcert maar lekker binnen (al was het vuurwerk bij ‘Live and Let Die’ wel een beetje gewaagd).
Goed concert met natuurlijk een enorme lijst van legendarische nummers en een grote show. Maybe I’m Amazed vond ik het hoogtepunt : Kippevel.

En toen was er ineens de aankondiging dat Tom Petty And The Heartbreakers naar Nederland kwamen (24 juni HMH). Een band die 20 jaar niet meer in Nederland had opgetreden. Waarom zijn we Tom en Mike Campbell (lead guitar) al die jaren vergeten? Voor mij een raadsel. Maar ik was erbij, lekker dichtbij, geen enkel zwak moment in het optreden. Gewoon kicken!

Maar er was een concert, klein maar fijn, op 20 mei in Tivoli De Helling : Tim Christensen & The Damn Crystals ! Een kleine zaal, op de eerste rij zonder te dringen. Tim is een singer-songwriter die in de afgelopen jaren een steeds langere wordende lijst van juweeltjes heeft afgeleverd. Je hoort regelmatig zijn voorliefde voor de Beatles in zijn nummers. Mooie zang, afwisseling, strak gitaarspel, van hard naar ingetogen en met genoeg fantasie om elk concert tot een belevenis te laten uitgroeien. De Familie Christensen was vroeger niet erg vermogend, maar toen Tim acht jaar oud was, ontving zijn vader een geldbedrag waarvan Tim mocht bepalen wat ermee gedaan werd: een zwembad in de achtertuin of op vakantie naar Liverpool en Londen (Abbey Road Studios). Tim koos voor het tweede en dit was de enige keer dat hij naar zijn weten met zijn familie op vakantie is geweest. Hoe Tim nu rond komt is voor mij een raadsel; 15 euro voor een concertkaartje kan geen vermogen opleveren. Ik heb daarom na het concert meteen alle CD’s van hem gekocht (tenminste wat er in NL en Denemarken nog te krijgen was). Ik hoop dat hij hiermee de winter door komt en nog een keer terug keert. Op Youtube vind je trouwens een enorme lijst met akoestische nummers die hij thuis (vrij laat) heeft opgenomen, hulde om je fans zo te blijven voorzien van beeld en geluid. Het meest ingetogen nummer van z’n laatste CD heb ik bijgevoegd.

En tenslotte : In 2007 als eerbetoon aan hun, in 2006 overleden, ontdekker Ahmet Ertegün gaf Led Zeppelin een eenmalig concert in de O2 Arena in Londen. Jimmy Page, Robert Plant en John Paul Jones met Jason Bonham (de zoon van) op drums. Het concert is misschien wel hét meest gewilde reünieconcert ooit. Meer dan twintig miljoen mensen probeerden een kaartje te bemachtigen voor Led Zeppelins Celebration Day en maar ongeveer 20.000 ‘lucky ones’ waren er daadwerkelijk live getuige van. En nu, vijf jaar na dato komt er voor die andere 19 miljoen 9 honderd 80 duizend fans tóch een muzikaal verslag van die avond. Het is een mooie registratie. Veel delen zijn op YouTube te vinden. Eentje hieronder:

Of er verder nog iets heel nieuws was in 2012? Vast wel. Maar ik wordt al iets ouder (denk ik) dus een paar ouwe getrouwen blijven terugkomen. Uit de enorme lijst releases heb ik weer een selectie gemaakt. Mijn lijst voor dit jaar:

CD1
01. First Aid Kit – Blue
02. Qeaux Qeaux Joans – Heartache
03. Mumford & Sons – Holland Road
04. Bertolf – Burning Bushes
05. Josh Rouse and The Long Vacations – Disguise
06. Gretchen Peters – The Matador
07. James Vincent Mcmorrow- We Don’t Eat
08. Lisa Hannigan – Passenger
09. The Civil Wars – Poison & Wine
10. Alt-J – Something Good
11. Glen Hansard – What Are We Gonna Do
12. Aimee Mann – Disappeared
13. Sabrina Starke – Toss Me A Dream
14. Joss Stone – Sideway Shuffle
15. Trijntje Oosterhuis – We Are Gold
16. John Mayer – The Age Of Worry
17. Michael Kiwanuka – Always Waiting
18. Shelby Lynne – I’ll Hold Your Head
19. Emmett Tinley- Marvellous Day
20. Jonathan Jeremiah – Forever Shall Be Ours
21. Jason Mraz – I Won’t Give Up

CD2
01. Flying Colors – Blue Ocean
02. Tim Christensen And The Damn Crystals – Far Beyond Driven
03. Case Mayfield – Schizophrenia
04. Aberta Cross – I Believe In Everything
05. Blaudzun – Elephants
06. Mark Lanegan Band – Riot In My House
07. Angus Stone – Wooden Chair
08. dEUS – The Soft Fall
09. Andy Burrows – Keep On Moving On
10. Grizzly – Bear – Speak In Rounds
11. Black Country Communion – Common Man
12. Shearwater – You As You Were
13. Band Of Horses – Slow Cruel Hands Of Time
14. Dave Matthews Band – Mercy
15. The Shins – September
16. Dewolff – Crumbling Heart
17. Jack White – Blunderbuss
18. Chris Robinson Brotherhood – Rosalee
19. Tim Christensen And The Damn Crystals – Never Be One Until We’re Two

En tenslotte … het favoriete nummer van mijn dochters 😉

2011

Het jaar 2011 is het jaar van de vrolijke deuntjes. In een jaar waar we alleen maar praten over crisis en ellende en langer werken of helemaal geen werk is vrolijke muziek de uitkomst. Gotye, Ben Howard, Crystal Fighters, Foster The People en The Young Giants hebben dat begrepen. Vrolijke plaatjes voor een goed humeur.

Zoals van mij verwacht mag worden zijn er ook een paar oude bekenden die in 2011 met een nieuw album kwamen weer het verschil maken. Amos Lee, Snow Patrol, Ane Brun, dEUS, Foo Fighters of The Jayhawks horen zo langzamerhand tot mijn All Time Favourite. Maar er waren ook nog wat (nieuwe) hoogtepunten.

Adele kwam met haar 2e album, 21; een album dat aan het einde van 2011 al zo ongeloofelijk grijs is gedraaid en zelfs al noteringen in de Top 2000 Aller Tijden heeft. Turning Tables zag ik voor het eerst vertolkt worden door Gwyneth Paltrow in Glee. Op zoek naar het orgineel kwam ik erachter dat het nummer van Adele was en toen ik haar op Youtube live hoorde zingen was ik er zeker van, het beste nummer van haar CD. In November zag ik dan eindelijk Elbow live in Antwerpen. Het optreden was zo indrukwekkend dat 2 songs (met !) van hun laatste cd niet mogen ontbreken.

Als laatste nog even aandacht voor de Rival Sons. Weer een band die muziek op de Led Zeppelin leest heeft geschoeit: dus altijd goed. Omdat ik geen goede vertolking van Gypsy Heart kon vinden maar iets anders van Led Zeppelin : deze vertolking van Michael Winslow (Police Academy) van Wholatta Love is Superrrrrr

Inmiddels zijn er wel weer beelden van de Rival Sons te zien :

Mijn lijstje van 2011 is als volgt:

CD1
01. Adele – I’ll Be Waiting
02. Gotye – In Your Light
03. Ben Howard – Only Love
04. Joan As A Policewoman – The Magic
05. Fink – Who Says
06. Amos Lee – Out Of The Cold (featuring Pieta Brown)
07. Feist -The Bad In Each Other
08. Gillian Welch – The Way It Will Be
09. Selah Sue – Mommy
10. Rumer – Healer
11. Drive-By Truckers – Where’s Eddie
12. Crystal Fighters – Plage
13. Anna Calvi – No More Words
14. Florence & The Machine – Heartlines (Acoustic)
15. Ane Brun – Lifeline
16. Alison Krauss And Union Station – Miles To Go
17. Wilco – Black Moon
18. Racoon – Better Be Kind
19. Jonathan Jeremiah – If You Only
20. Adele – Turning Tables

CD2
01. Elbow – High Ideals
02. Airship – Algebra
03. Black Country Communion – The Battle For Hadrian’s Wall
04. Foster The People – Houdini
05. Israel Nash Gripka – Antebellum
06. Young The Giant – I Got
07. Dazzled Kid – Yes No Maybe
08. dEUS – Dark Sets In
09. Neal Morse – Road Dog Blues
10. Foo Fighters – Rope
11. Rival Sons – Gypsy Heart
12. Incubus – Isadore
13. Teitur – Let The Dog Drive Home
14. Iron & Wine – Monkeys Uptown
15. Jon Allen – No One Gets Out Of Here Alive
16. Jayhawks – Stand Out In the Rain
17. Ryan Adams – Invisible Riverside
18. Snow Patrol – Lifening
19. Elbow – Jesus Is A Rochdale Girl

Enkele video’s van het jaar 2011

Adele – Turning Tables

Ben Howard – Only Love

Elbow – Jesus Is A Rochdale Girl

Young The Giant – I Got

Airship – Algebra

2010

In 2010 was het jaar van de gitaar. De gitaar van Daniel Lohues die een prachtige openingsong verzorgd. De aanstekende gitaarakkoorden van Balthazar of KT Tunstall. De gitaren van Tame Impala, The Mad Trist, Black Mountain of The Gracious Few. Maar ook gevestigde gitaren van Ray Lamontagne en Tom Petty & The Heartbrakers. En als slot de akoestische gitaren van de Black Crowes die in 2010 bekendmaken ermee te stoppen en nog 1 keer een akoestische toer gaan maken met als voorproefje de CD Croweology. Ik zal het (bijna) jaarlijkse concert in Pardiso, HMH of Ahoy missen…..

De lijst ziet er zo uit :
1. Daniel Lohues – Mistig Kaold En Stille
2. Camelia Jordana – Non Non Non (Ecouter Barbara)
3. Ben l’Oncle Soul – Elle Me Dit
4. Sharon Jones And The Dap Kings – Better Things To Do
5. John Legend & The Roots – Compared to What
6. Agnes Obel – Avenue
7. Balthazar – Wire
8. Jon Allen – Happy Now
9. Eliza Doolittle – Nobody
10. Jesca Hoop – Bed Across The Sea
11. Jamiroquai – Hurtin
12. KT Tunstall – Difficulty
13. Stefan Schill – Any Direction
14. Beth Hart – Happiness…Any Day Now
15. Giovanca – Simply Mad
16. Natalie Merchant – If No One Ever Marries Me
17. Laura Veirs – When You Give Your Heart
18. Ryan Adams featuring Norah Jones – Dear John
19. Turin Brakes – Paper Heart
20. Tired Pony – The Deepest Ocean There Is
21. Bertolf – Cut Me Loose
22. Kings Of Leon – Pyro
23. Isobel Campbell & Mark Lanegan – Snake Song
24. Newton Faulkner – Badman
25. Tame Impala – Solitude Is Bliss
26. Robert Plant – Even This Shall Pass Away
27. Broken Bells – October
28. Kashmir – Still Boy
29. Los Lobos – On Main Street
30. Black Country Communion -Beggarman
31. The Mad Trist – Hair Of The Dog
32. The Gracious Few – Honest Man
33. The Black Keys – She’s Long Gone
34. Black Mountain – The Way To Gone
35. I Am Kloot – Fingerprints
36. The Magic Numbers – Hurt So Good
37. Ray Lamontagne And The Pariah Dogs – Repo Man
38. Tom Petty And The Heartbreakers – First Flash Of Freedom
39. The Black Crowes – Soul Singing

Een paar video’s en met veel live gitaren:

2009

In 2009 was er een jubileum. De 10de CD met het THEWO jaarlijstje. Vanaf 2000 elk jaar een overzicht met de voor THEWO opvallendste artiesten van het jaar. En ook 2009 werden er weer 2 cd’s gevuld. De ontvangers van de in zeer lage oplage uitgebrachte CD’s kregen in de zomer van 2009 ook de vraag welke 2 nummers ze hadden gemist in de laatste 9 verzamelingen. En zo onstond er een extra jubileum CD met elk 2 bijdragen van de THEWO jaarlijst community. Omdat 1 iemand de vraag niet goed had begrepen en mailde “doe maar iets van de Beatles” zijn er twee versies van Blackbird aan de CD toegevoegd en Herbert Grönemeier is weer een THEWO favoriet die was vergeten (er was nog plek).

Als we de jaarlijst langslopen zijn er een aantal nieuwkomers die mogelijk de komende jaren nog wel meer van zich zullen laten horen. Van Waylon en Kyteman gaan we zeker meer horen maar misschien ook van Alberta Cross (band uit New York, opgericht door Petter Ericson Stakee (zang, gitaar) & Terry Wolfers (bas)), De Staat (rockband uit Nijmegen geformeerd rondom zanger en liedjesschrijver Torre Florimen) of Paramore (een Amerikaanse band uit Franklin, Tennessee die bestaat uit Hayley Williams, Jeremy Davis en Taylor York).

De Cd’s zagen er tenslotte als volgt uit :

CD1
1 Charlie Winston – Kick The Bucket
2 Peter Fox – Haus am See
3 Jamie Cullum – I’m All Over It
4 Tori Amos – Fire To Your Plain
5 Bertolf – The Way I Love You Now
6 Mumford And Sons – Roll Away Your Stone
7 Sophia – Obvious
8 Raul Midon – About You
9 Feist – The Water
10 Lucky Fonz III – My Daughter
11 Robben Ford – Don’t Worry ‘Bout Me
12 Kings Of Convenience – Peacetime Resistance
13 Andrew Bird – Natural Disaster
14 Wende – Hey
15 Paolo Nutini – Candy
16 Waylon – Hey
17 Great Lake Swimmers – Rivers Edge
18 Laura Izibor – Shine
19 Kyteman – Une Seule Fois (feat. Reazun)
20 John Mayer – Do You Know Me
21 U2 – White As Snow

CD2
1 Brendan Benson – Borrow
2 Soulsavers – Death Bells
3 Moss – Apparatos
4 Gomez – Little Pieces
5 De Staat – Habibi
6 Them Crooked Vultures – New Fang
7 Grizzly Bear – Two Weeks
8 Bottle Rockets – Nothin But A Driver
9 Doves – The Outsiders
10 Dave Matthews Band – Squirm
11 Johan – In The Park
12 Brand New – At The Bottom
13 Anne Soldaat – Pray For Delay
14 Chickenfoot – Runnin’ Out
15 Joe Henry – All Blues Hail Mary
16 Alberta Cross – The Thief & the Heartbreaker
17 Paramore – Brick By Boring Brick
18 Starsailor – You Never Get What You Deserve
19 Pearl Jam – Amongst The Waves

Jubileum CD : 10 jaar TheWo
0 Sarah McLachlan – Blackbird
1 Lais – Le grand vent
2 Drive By Truckers – Two Daughters And A Beautiful Wife
3 John Mayer – Daughters
4 Mark Olson And Gary Louris – Bloody Hands
5 Fanfare Ciocarlia – Mariana
6 Placebo – This Picture
7 The Answer – Walkin Mat
8 The Gaslight Anthem – Old White Lincoln
9 Snowglobe – Dreamworks
10 Hellen Sjoholm – Gabriellas Sang
11 Noir Desir – Le Vent Nous Portera
12 Herbert Groenemeier – Mensch
13 Gossip – Standing In The Way Of Control
14 Lucinda Williams – Little Rock Star
15 Nathalie Merchant – Motherland
16 Dickey Betts Band – Rock Bottom
17 Editors – All Sparks
18 Pearl Jam – I Am Mine
19 Alison Krauss – Down To The River To Pray
20 Raul Midon – Blackbird

Enkele hoogtepunten van 2009 op video :

The Water van Feist is zelfs als korte film (15 minuten) uitgebracht door Kevin Drew

En uit de oude doos

2008

… waren er 2 cd’s die in het lijstje favorieten aller tijden komen. De eerste werd gemaakt door Elbow (Seldom Seen Kid) en de andere door de Kings of Leon (Only By The Night).

Humo beschrijft de CD van Elbow op haar site : “Elbow maakt het potentiële kopers niet makkelijk. Wie hun nieuwe cd wil voorproeven via de luisterpaal (in een platenzaak of bijvoorbeeld op de VPRO-site), moet over enig doorzettingsvermogen beschikken: bij de eerste beluistering is openingssong ‘Starlings’ met z’n avant-gardistische gitaarintro namelijk een bijzonder taaie brok.
Maar wie afhaakt, mist één van de mooiste popplaten van het jaar.
Op ‘The Seldom Seen Kid’ rekent zanger en tekstschrijver Guy Garvey af met demonen die hem al lang kwelden, maar acuut de kop opstaken na het schielijk overlijden van zijn goede vriend, musicien maudit Bryan Glancy: een overdaad aan roesmiddelen (‘Some Riot’) bijvoorbeeld, of een gebroken hart waarvan de stukken zich node laten lijmen (‘The Bones of You’).
Maar ‘t is niet alleen misère wat de klok slaat. In ‘The Fix’, een hilarisch duet met Richard Hawley, proberen twee hustlers een paardenrace te fiksen. In het mijmerende ‘Mirrorball’ gloort voorwaar een nieuwe liefde, en in het geile ‘An Audience with the Pope’ wordt die al meteen driftig geconsumeerd (‘And the things that she’s asked me to do would see a senior saint forgetting his name’). En wie heimwee heeft naar Talk Talk krijgt met ‘Weather to Fly’ méér dan balsem op de wonde.
Opvallend, een paar songs steunen op blues. De organisatoren van BRBF in Peer hoeven nochtans niet naar de telefoon te rennen: het bluesy basismateriaal wordt grondig herkneed tot groovy grandeur (‘Grounds for Divorce’) of walsende weemoed (‘The Loneliness of a Tower Crane Driver’). ‘The Bones of You’ en ‘One Day Like This’ leveren nogmaals het bewijs dat tegenwoordig niemand beter dan Elbow een koor in een popsong integreert. En als deze heren violen en cello’s laten aanrukken (‘Friend of Ours’), dan is het resultaat géén liedje waar strijkers op geplakt zijn, maar een volmaakte symbiose.
Elbows vierde is van een zelden gehoorde schoonheid. Here’s to you, kid.

Voor de Kings of Leon reserveren ze de volgende complimenten : ” ‘Hitsensatie Kings Of Leon verovert Vlaanderen’, zo lezen wij hier zojuist op de populaire website zangtalent.be (‘alle Vlaamse artiesten binnen klikbereik!’). Het blijft wennen: vijf jaar geleden nog waren de Kings een stelletje okselmeurende drop-outs die wat aanrommelden in de alternatieve marge (‘het zuidelijke antwoord op The Strokes’); nu zijn ze plots een ‘hitsensatie’ en wordt hun nieuwe single ‘Sex on Fire’ zelfs op Q Music grijsgedraaid. Op Q Music!
Het moge duidelijk zijn: de big times zijn gearriveerd voor de familie Followill uit Nashville, Tennessee. En neemt u het van ons aan: het zullen de komende maanden alleen nog maar bigger times worden. Want de stadionvriendelijke trend die al op voorganger ‘Because of the Times’ werd ingezet (‘On Call’!, ‘Fans’!) wordt op ‘Only by the Night’ doorgetrokken tot pieken die zelfs archetypische arenarocker Peter ‘Ik leef nog!’ Frampton in zijn tijd niet bereikte. Elf songs tellen wij op ‘Only by the Night’, en geen één die níét tot luidkeels meebrullen dan wel geëmotioneerd aanstekerzwaaien in een stampvol Vorst Nationaal noopt.
Het omineuze ‘Closer’ zet gelijk de toon: het inktzwarte uitspansel licht oogverblindend op, uit het zilte nat komt een rotzak van een storm opgebubbeld, en de koperen ploert schroeit hele lappen vel van de tors van zanger Caleb. Net zo bigger than life klinken ’17’, waarin een kerkklok aanhoudend van je bimbambom gaat, en ‘Notion’, een soortement Pearl Jam op steroïden. En wat te denken van ‘Manhattan’, waarin gitarist Matthew Edgier klinkt dan The Edge zelf en Caleb een voortreffelijke Bono-met-pijnlijke-aambeien neerzet.
Maar de Grote Prijs Bryan Adams gaat naar de lap juichend bombast genaamd ‘Use Somebody’ (dat – geheel terzijde – onlangs nog een prachtige glimlach ontlokte aan de al even prachtige Carla Bruni in ‘Later… with Jools Holland’). Je hóórt de Kings denken: ‘Hoe kunnen we het héle Grote Handboek der Stadionrock in één song proppen en toch niet finaal uit de bocht gaan?’ Toeters? Check! Bellen? Oké! Pompeus achtergrondkoortje? Komt voor mekaar! Even inhouden, zodat we daarna met nóg meer volume kunnen hervatten? Doen we! Kort instrumentaal intermezzo, zodat de zanger even kan polsen of ook de achterste rijen helemaal happy zijn? We gaan ervoor!
Waarom, zo horen wij u reeds met luider stemme in ons oor toeteren, hebben wij dan drieëneenhalve ster veil voor ‘Only by the Night’? Simpel: omdat het van opener ‘Closer’ tot afsluitende klaagzang ‘Cold Desert’ (‘Jesus don’t love me / no one ever carried my load’) allemaal even onweerstaanbaar is als, euh, twee dingen die volslagen onweerstaanbaar zijn. Omdat ‘I Want You’ (…’show me the way’, hadden we er bijna aan toegevoegd) bewijst dat de Kings het ook zónder bombast kunnen. Omdat het zwakke ‘Frontier City’ – gehoord tijdens een luistersessie in Parijs – wijselijk van de definitieve plaat is geweerd. En laten we het nu maar gewoon toegeven ook: omdat we, heel diep vanbinnen, wel van een streepje stadionrock kunnen genieten. Een stréépje.
Zullen we Kings of Leon vanaf heden dan maar ‘het zuidelijke antwoord op U2’ noemen? We kunnen alleen maar hopen dat Caleb Followill geen Bono-allures krijgt, en dol wordt op de geur van z’n eigen veesten”.

Maar er waren nog meer briljantjes in 2008. Amos Lee schreef ‘Kid’, The Black Keys ‘I Got Mine’ en Pete Murray ‘Silver Cloud’. Adele kwam in 2008 met haar debuutalbum ’19’ vanuit het niets en Stephany McKay kan tippen aan grootheden als Alicia Keys of India Arie. En opeens was daar Joe Jackson weer met een CD en een openingsnummer dat alle goede tijden van 1982 (Night and Day) weer laat herleven. Kan ie live wel nog zo hoog zingen vraag ik me af.

Het lijstje was als volgt:

CD 1
101. Elbow – Mirrorball
102. Duffy – Mercy
103. Leaf – New Song
104. Jack Johnson – If I Had Eyes
105. Sara Bareilles – Vegas
106. Sabrina Stark – Foolish
107. Stephanie Mckay – Money
108. Lizz Wright – My Heart
109. Aimee Mann – 31 Today
110. Gabrielle Cilmi – Cigarettes and Lies
111. Ray Lamontagne – I Still Care For You
112. Jason Mraz – Love For A Child
113. Novastar – Making Waves
114. Adele – Cold Shoulder
115. Jamie Lidell – Little Bit Of Feel Good
116. Joan As A Police Woman – Holiday
117. Amos Lee – Kid
118. Pete Murray – Silver Cloud
119. Elbow – Weather To Fly

CD 2
201. Kings of Leon – Crawl
202. The Black Keys – I Got Mine
203. Raconteurs – Top yourself
204. Counting Crows – Sundays
205. The Killers – I Can’t Stay
206. Gavin Degraw – Medicate The Kids
207. Fleet Foxes – Quiet Houses
208. The Black Crowes – Evergreen
209. dEUS – Oh Your God
210. Kaiser Chiefs – Can’t Say What I Mean
211. Shawn Mullins – Homeless Joe
212. Joe Jackson – Invisible Man
213. The Last Shadow Puppets – My Mistakes Were Made For You
214. Snow Patrol – Lifeboats
215. Coldplay – 42
216. John Cougar Mellencamp – John Cockers
217. Woven Hand – Kingdom of ice
218. The Kooks – Stormy Weather
219. Paul Weller – Invisible
220. Kings Of Leon – Manhattan

Eerst de helden op video :

2007

2007 was het jaar van de rocklegende en de bluegrass zangeres en -violiste. Robert Plant en Alison Krauss maakten Raising Sand en dit was met afstand de beste CD van het jaar. In 2008 kwamen beide met o.a. T-Bone Burnett naar NL en op rij 13 (zo ongeveer) was ik getuige van een van mijn mooiste concerten ooit.

De afsluiting van de 2007 lijst is in handen van Foo Fighters. Come Alive komt langzaam op gang, kort couplet, kort refrein en dan een paar keer herhalen en BOEM. Alles eruit wat je hebt. Altijd als ik dit nummer in de auto hoor gaat het volume omhoog. “You Saved Me The Day That You Came Alive”…. is dat niet op iedereen van pas? Live is de stem van Grohl iets minder vast maar het blijft energie geven.

Was er nog meer opvallends of nieuws? Niet echt maar Paulo Nutini, Sharon Jones & The Dap Kings en The Editors zijn vind ik wel aanraders.

Het hele lijstje :

A-kant
101 Amy Winehouse – Tears Dry On Their Own
102 Andrew Bird – Plasticities
103 Arcade Fire – Keep The Car Running
104 Bruce Springsteen – Magic
105 Chuck Prophet- Small Town
106 Crowded House – A Sigh
107 Devendra Banhart – Cripple Crow
108 Elliot Smith – Angel In The Snow
109 Jose Gonzalez – Down The Line
110 Mika – Grace Kelly
111 Paolo Nutini – New Shoes
112 Pete Philly & Perquisite – Time Flies
113 Raul Midon – Peace on Earth
114 Robert Plant & Alison Kraus – Polly Come Home
115 Saybia – At The End Of Blue
116 Sharon Jones & The Dap Kings – Tell Me
117 Stevie Ann – Day Break
118 Thomas Dybdahl – Always
119 Turin Brakes – Here Comes The Moon
120 Alain Clarke – Rain Will Fall

B-kant
201 Bloc Party – Kreuzberg
202 Brand New – Degausser
203 Bright eyes – Middleman
204 Kaiser Chiefs – The Angry Mob
205 Klaxons – Two Receivers
206 Modest Mouse – Parting Of The Sensory
207 Patrick Watson – Drifters
208 Radiohead – Weird Fishes / Arpeggi
209 The Editors – Push Your Head Towards The Air
210 The Hold Steady – Chips Ahoy!
211 The Killers – Enterlude
212 The Killers – When You Were Young
213 The Shins – Sea Legs
214 The Thrills – Restaurant
215 The White Stripes – 300 M.P.H. Torrential Outpour Blues
216 Foo{“type”:”block”,”srcClientIds”:[“c674d5c4-3b15-4448-abbb-f2cab08dcf90″],”srcRootClientId”:””} Fighters – Come Alive

2006

Ken je dat? Je hoort een nummer tijdens een goede bui en het laat je gewoon niet meer los. Dat was met een aantal nummers uit 2006.
Shut Your Eyes van Snow Patrol bleef na 1 keer hangen. Jose Gonzalez’s nummer werd gebruikt voor een Sony reclame. Beregoede combi. John Mayer en Tom Petty hoorde ik voor het eerst echt op Curacao, liggend in een hangmat, genietend van een loom namiddagzonnetje. Bij John Mayer werd ik verrast door een gitaarsolo. Het leek alweer zo lang geleden dat ik een nummer had gehoord waar een gitaarsolo een prominente rol had. Volgens mij was het vroeger zo gewoon, couplet-refrein-couplet-refrein-gitaarsolo-couplet-klaar. Een warm avondzonnetje en Tom Petty brengt je meteen naar het wilde westen. Cruising met raampje open, elleboog naar buiten, 500 km rechte weg.

Amos Lee en Motorpsycho zijn ook in 2006 weer van de partij. Thom Yorke was natuurlijk al bekend maar kwam in 2006 met een heel mooi solo album (Eraser). En sterke nummers in dit lijstje komen tenslotte nog van Pete Murray, The Raconteurs (een band met o.a. Jack White en Brendan Benson) en tenslotte als afsluiter meer dan 10 minuten IndiePop van The Decemberists uit Portland.

Oordeel maar zelf:

A-kant
1. India Arie – Intro- Loving
2. Amp Fiddler – Faith
3. Snowpatrol – Shut Your Eyes
4. Jose Gonzales – Heartbeats
5. Ray Lamontagne – You Can Bring Me Flowers
6. Damien Rice – Dogs
7. Gnarls Barkley – Smiley Faces
8. Thom Yorke – Black Swan
9. Matt Costa – Wash Away
10. Badly Drawn Boy – Without A Kiss
11. Tom Petty – This Old Town
12. The Long Winters – Clouds
13. Josh Ritter – One More Mouth
14. John Mayer – In Repair
15. India Arie – Summer
16. Boris – Stupid Things
17. John Legend – Another Again
18. Amos Lee – Careless
19. The Kooks – Seaside

B-kant
1. The Dears – Find Your Way To Freedom
2. James Morrisson – Call The Police
3. A Balladeer – Sirens
4. The Black Crowes – Another Roadside Tragedy
5. Alamo Race Track – Black Cat John Brown
6. The Raconteurs – Hands
7. Motorpsycho – No Evil
8. Razorlight – I Can’t Stop This Feeling I’ve Got
9. Wolfmother – The Joker & The Thief
10. Audioslave – Shape Of Things To Come
11. The Veils – Pan
12. The Kooks – Naive
13. Incubus – Paper Shoes
14. Pete Murray – Remedy
15. The Decemberistst – The Island/Come and See/The Landlords Daughter/You’ll Not Feel The Drowning

Amos Lee – Careless

Jose Gonzalez in de Sony Bravia reclame:

En een John Mayer video “In Repair: One Song, One Day”. (C) 2007 AWARE RECORDS LLC

2005

In 2005 brak Jack Johnson door. De ‘surf-dude’ uit het zonnige Californie maakt muziek zonder zorgen. Doet het altijd goed op een zonnige dag en zorgt bij bewolking voor de nodige positieve ‘vibes’. Dus : ‘Better staple it together and call it bad weather. Mm hmm’
Er waren in 2005 meer zomerhits zoals Gabriel Rios met ‘Broad Daylight’ of Racoon met ‘Love You More’. In 2000 zag ik de heren van Racoon in het vooprogramma van Soulwax in de Effenaar. Stonden ze na het optreden naast me aan de bar naar Soulwax te kijken. 5 jaar later stonden ze op het Lowlands podium. Er kon geen kip meer de tent in. Het kan verkeren (terecht overigens).
Twee nummer steken er wat mij betreft boven allemaal uit. De Kaizer Chiefs doen me met Oh My God denken aan de gouden tijd van Madness en Ane Brun met haar Temporary Dive doet elke zaal verstillen. Kippevel.
Het lijstje van 2005 zag er uiteindelijk als volgt uit:

1. Jack Johnson – Staple It Together
2. Turin Brakes – Red Moon
3. Amos Lee – Keep It Loose Keep It Tight
4. Katie Melua – Nine Million Bicycles
5. Elbow – The Stops
6. The Magic Numbers – Forever Lost
7. dEUS – Start Stop Nature
8. Black Rebel Motorcycle Club – Ain’t No Easy Way
9. Jamie Lidell – A Little Bit More
10. Gabriel Rios – Broad Daylight
11. Eels – Whatever Happened to Soy Bomb
12. Ane Brun – A Temporary Dive
13. Teddy Thompson – Think again
14. Kashmir – She’s Made Of Chalk
15. Athlete – Tourist
16. Peter Weller – Blink And You’ll Miss It
17. Kaiser Chiefs – Oh My God
18. KT Tunstall – Miniature Disasters
19. Gavin DeGraw – I Don’t Wanna Be
20. Racoon – Love You More
21. John Legend – Ordinary People
22. Jack Johnson – Belle

2004

… en toen was er in 2004 ineens Tim Christensen. Een Deen met het prachtige album Honeyburst. Het zou nog jaren duren voordat ik Tim live mocht zien spelen in Utrecht. Na dat optreden was ik helemaal verkocht : een hele pagina voor die man. In het voorjaar van 2005 zag ik een tweetal oude helden optreden: David Crosby en Graham Nash zetten Paradiso op z’n kop. Vooral het superstrakke gitaarspel van Dean Parks (de ook speelde bij Steely Dan) viel zeer op. En Almost Cut My Hair was de uitsmijter van de avond. Maar het lijstje begint met een andere jeugdliefde van mij : Tears For Fears. Lang geleden (in 1985) zag ik ze in de sporthal in Sittard en nu hadden ze weer eens een CD. Niet zo sterk als toen (Songs From The Big Chair) maar de opener bracht even het oude TFF terug. Het doet trouwens ook denken aan 10CC of McCartney & The Wings.
In 2004 speelde trouwens Razorlight alle podia plat met oa. Up All Night en Novastar en Keane traden op de voorgrond (om voorlopig niet meer weg te gaan). Uiteindelijk was dit de keuze uit 2004:

01 Tears For Fears – Everybody Loves A Happy Ending
02 Kings Of Leon – Slow Night So Long
03 Gomez – These 3 Sins
04 Tim Christensen – Surfing The Surface
05 The Finn Brothers – Luckiest Man Alive
06 Razorlight – Up All Night
07 The Thrills – Our Wasted Lives
08 U2 – All Because Of You
09 Novastar – Ask For The Moon
10 Saybia – Flags
11 Ozark Henry – Indian Summer
12 Soulwax – Accidents and Compliments
13 Jimmy Eat World – Drugs Or Me
14 Paul Weller – One Way Road
15 John Fogerty – Wicked Old Witch
16 Jamie Cullum – Everlasting Love
17 Crosby and Nash – On The Other Side Of Town
18 Ben Harper & The Blind Boys From Alabama – Well Well Well
19 Keane – Sunshine
20 Zita Swoon – Selfish Girl