2002

het lijstje in 2002 was een lijstje van de ‘nieuwe’ stemmen. Norah Jones werd in dit jaar een wereldster. Solomon Burke kwam terug en was ineens heel vaak op Nederlandse podia te zien. Tenslotte hadden we daar ook nog Rufus Wainwright met z’n tweede album Poses. Wat mij betreft het allerbeste album van hem. Gek genoeg brak hij pas door bij het grote publiek met z’n CD’s Want One en Want Two toen dat laatste album in 2005 uitkwam. In elk geval is het een stem die op geen andere stem lijkt, wat dat betreft is Rufus uniek. Z’n (vooral veel drugs) was daarentegen niet zo ongewoon. Op wikipedia zegt men hierover “Wainwright became addicted to crystal meth in the early 2000s and temporarily lost his vision. His addiction reached its peak in 2002, during what he described as “the most surreal week of my life.” During that week, he played a cameo role in the UK comedy television program, Absolutely Fabulous, spent several nights partying with George W. Bush’s daughter Barbara, enjoyed a “debauched evening” with his mother and Marianne Faithfull, sang with Antony Hegarty of Antony and the Johnsons for Zaldy’s spring 2003 collection, and experienced recurring hallucinations of his father throughout. He decided after that he “was either going to rehab or I was going to live with my father. I knew I needed an asshole to yell at me, and I felt he fit the bill.”

Uiteindelijk zag het lijstje van 2002 er als volgt uit:

01 Norah Jones – Don’t Know Why
02 Badly Drawn Boy – Born Again
03 Gomez – Detroit Swing 66
04 David Gray – Kangaroo
05 Aimee Mann – Today’s The Day
06 Darryl Ann – Equally Sympathy
07 Solomon Burk – Fast Train
08 Counting Crows – Carriage
09 Supergrass – Can’t Get Up
10 Coldplay – God Put A Smile On Your Face
11 Remy Shand – Take A Message
12 Peter Gabriel – No Way Out
13 Rufus Wainwright – Poses
14 India Arie – Get It Together
15 Norah Jones – Come Away With Me

2001

… was het eerste jaar waarin ik een dubbelaar als jaareindelijstje maakte. Moeilijk kiezen met zoveel goede muziek.

Dave Matthews kwam uit met een (voor mij langverwachte) nieuwe CD. Kings of Convenience en I Am Kloot hadden beide een nummer die ik na een keer horen niet meer uit mijn hoofd kon zetten. Helaas was zanger John Bramwell tijdens het optreden in Lowlands niet meer in staat het niveau van de CD te benaderen (volgens mij was hij al ladder voordat het optreden echt bezig was). Maar Morning Rain blijft een goed nummer.

De eerste dubbelaar zag er als volgt uit:

A side
01 Travis – Sing
02 Johan – Day is Done
03 U2 – New York
04 Starsailor – Good Souls
05 Fat Boy Slim – Weapon Of Choice
06 Lamb – I Cry
07 My Vitriol – Infantile
08 Incubus – 11 am
09 Ryan Adams – La Cienage Just Smiled
10 I Am Kloot – Morning Rain
11 Kings Of Convenience – Failure
12 Dave Matthews Band – If I Had It All
13 Aimee Mann – Susan
14 Radiohead – Knives Out
15 Travis – Safe
16 Ryan Adams – Goodbey Hollywood Boulevard

Another Side
01 Macy Gray – Sexual Revolution
02 Ivar – Lost In Your Eyes
03 Mary J Blige – Dance For Me
04 India Arie – Video
05 Bilal – When Will You Call
06 Erikah Badu – In Love
07 David Bowie & Massive Attack – Nature Boy
08 Macy Gray – Relating To A Psychopath
09 Alicia Keys – Fallin
10 Ivar – Wonder
11 Mary J Blige – 2U
12 India Arie – Wonderfull
13 Erikah Badu – & On
14 Macy Gray – Harry
15 Ivar – Winter
16 Aguilera Lil’Kim Mya & Pink – Lady Marmalade

Voor de muziekfanaat is het al snel duidelijk, op de tweede CD stonden wat meer nummers met R&B en soul-invloeden: de insiders weten dat dit de invloed van mijn lieve vrouw als reden heeft. Lijkt me dus ook niet zo gek om twee playlijstjes te maken.

In Goodbey Hollywood Boulevard van Ryan Adams vond ik een perfecte afsluiter. Het is zo’n nummer dat een rustig slot aan de lijst geeft. Niet eindigen met een explosie (wat ook heel leuk kan zijn) maar . Als Lucky Luke een auto had gehad en alleen in Hollywood het kwaad had bestreden was elke aflevering met dit nummer geindigd. Zeker weten.

A-Side

Another Side

2000

2000
…. maakte ik, omdat het vorige probeersel zo leuk was, het eerste jaarlijstje. Het ‘lijstje’ is een zeer beperkte oplage verstuurd naar enkele vrienden. De reacties waren gematigd positief (de oplage nam wel iets af). Maar het was de start voor een leuke hobby: aan het einde van elk jaar een muziekale terugblik: THEWO presents….. 2000

01 Radiohead – Everything In It’s Right Place
02 Tragically Hip – The Bastard
03 Calexico – Drenched
04 BB King & Eric Clapton – I Wanna Be
05 Krezip – Thought You Would Be
06 De Vliegende Panters – Harde Stukjes Poep
07 Anastacia – Not That Kind
08 D’Angelo – Spanish Joint
09 Kruder & Dorfmeister – Count Basic Gotta Jazz
10 St Germain – Sure Thing
11 Arlington & Cameron – Le Flic Et La Fille
12 David Gray – Babylon
13 Motorpsycho – Stained Glass
14 Keith Caputo – Cobain
15 Radiohead – Optimistic

In 2000 kwam Kid A van Radiohead uit. Voor mij het beste album van dat jaar. Niet over de hele breedte zo sterk als de voorganger OK Computer maar weer vernieuwend (Everything In It’s Right Place) of een aanstekelijk nummer met positieve uitstraling(Optimistic).

Aan Motorpsycho heb ik een aparte pagina gewijd omdat het een van mijn favoriete live bands is en in Nederland een beetje ondergewaardeerd zijn. Alhoewel dat ook weer zo zijn voordelen heeft want dan je de band ook nog in kleinere zalen (type Effenaar in Eindhoven) horen schitteren.

Op lounge gebied (voor een dagdromer als ik een prima muziekstroom) brak St. Germain helemaal door. Altijd lekker in de auto, rijdend met een ondergaande zon links, rechts, achter of voor (wel blijven opletten).

Het eerste lijstje

…. is gemaakt als afscheidskado voor mijn collega’s waarmee ik van 1992 tot 2000 met veel plezier heb samengewerkt. Omdat ik in die periode veel bands live heb zien optreden was de keuze redelijk snel bepaald: Uit elk jaar een nummer van een uitgebrachte CD en tevens een band/artiest die ik live heb zien schitteren. Na wat wikken en wegen zag de lijst er als volgt uit

1992 – 2000
01 Peter Gabriel – Diggin In The Dirt (1992)
02 The Counting Crows – Time And Time Again (1993)
03 Portishead – It Could Be Sweat (1994)
04 K’s Choice – Wait (1995)
05 Lamb – Gorecki (1996)
06 Radiohead – The Tourist (1997)
07 Jeff Buckley – Everybody Here Wants You (1998)
08 dEUS – The Magic Hour (1999)
09 The Tragically Hip – As I Wind Down The Pines (2000)

Van het musici hierboven heeft Peter Gabriel niet alleen de langste carriere op zijn naam ook zijn concerten hadden iedere keer weer verrassingen in petto. Je verveelde je volgens mij nooit. Ook zijn video’s hadden eenzelfde drang : steeds weer anders, nieuw. Voor Diggin’ In The Dirt ontving hij dan ook in ’93 een Grammy.

Omdat ze in 1999 een onvergetelijk concert gaven op Lowlands heb ik dEUS ook een plaats gegeven op dit lijstje. Hun CD The Ideal Crash uit dat jaar was dan ook van uitzonderlijke klasse.